ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1999

119. I Will Survive: Gloria Gaynor (1979)
Συνθέτες: Dino Fekaris, Freddie Perren, Παραγωγός: Dino Fekaris
Το I Will Survive ήταν δεύτερη πλευρά στο τραγούδι Substitute. Η Gloria Gaynor δεν κατάφερε από τότε να επαναλάβει αυτή την επιτυχία (USA 1, UK 1)
120. Stand By Me: Ben E. King (1961)
Συνθέτες: Ben E. King, Elmo Glick (Leiber & Stoller), Παραγωγή: Jerry Leiber, Mike Stoller
Η διαχρονικότητα του Stand By Me δικαιολογεί απόλυτα το γιατί ξαναγύρισε εύκολα μέσα στα 10 πρώτα 25 χρόνια μετά την πρώτη είσοδό του εκεί. Μπάσο και κρουστά μας θυμίζουν αφροκουβανέζικους ρυθμούς, ενώ έντονη είναι η επιρροή των gospell (USA 4, UK 1)
121. Paranoid: Black Sabbath (1970)
Συνθέτες: Toni Iommi, Billy Ward, Geezer Butler, Ozzy Osbourne, Παραγωγή: Roger Bain
Το Paranoid είναι ένα από τα κλασικά τραγούδια του ροκ που 30 χρόνια σχεδόν μετά την εμφάνισή του, συνεχίζει να είναι ένας οδηγός για όσους θέλουν να ασχοληθούν με το καθαριστικό ροκ (USA 61, UK 4)
122. Wild World: Cat Stevens (1970)
Συνθέτης: Cat Stevens, Παραγωγός: Paul Samwell - Smith
Ο Cat Stevens ήταν μία από τις λίγες περιπτώσεις ενός ποπ σταρ που δεν ήθελε να γίνει αστέρι της ποπ. Αρχίζοντας την καριέρα του στα μέσα της δεκαετίας του '60, κατάφερε να έχει μερικές επιτυχίες, αλλά αποσύρθηκε από τη μουσική για να επιστρέψει εντελώς διαφορετικός στις αρχές του '70 (USA 11)
123. Blue Suede Shoes: Carl Perkins (1956)
Συνθέτης: Carl Perkins, Παραγωγός: Sam Phillips
Το Blue Suede Shoes, όπως τραγουδήθηκε από τον Carl Perkins, ήταν ένας πρόδρομος αυτού που αργότερα ονομάστηκε folk rock. Η ερμηνεία του Presley ήταν σίγουρα πιο ροκ από αυτή του Carl Perkins, αλλά ο Perkins, που έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει τον τίτλο του Βασιλιά του ροκ, από ένα ατύχημα, έδωσε στο τραγούδι τον χαρακτήρα του μοναδικού (USA 2, UK 10)
124. On Broadway: Drifters (1963)
Συνθέτης: Cynthia Weill, Barry Mann, Jerry Leiber, Mike Stoller, Παραγωγός: Jerry Leiber, Mike Stoller
΄Ενα από τα πιο τέλεια παραδείγματα συνδυασμού εγχόρδων κιθάρας και πνευστών στην ιστορία του ροκ, είναι αυτός που έγινε από τους Leiber και Stoller στο τραγούδι On Broadway (USA 9)
125. Maggie May: Rod Stewart (1971)
Συνθέτης: Rod Stewart, Martin Quittenton, Παραγωγός: Rod Stewart
΄Οταν πρωτοκυκλοφόρησε το Maggie May, ήταν απλώς η δεύτερη πλευρά στο Reason To Believe του Rod Stewart. Έξι εβδομάδες αργότερα θα χάριζε το πρώτο Νο 1 στον Rod και την ίδια χρονιά τον τίτλο του ροκ σταρ της χρονιάς, σύμφωνα με το περιοδικό Rolling Stone (USA 1, UK 1)
126. Neither One Of us (Wants To Be The First One To Say Goodbye): Gladys Knight & The Pips (1973)
Συνθέτης: Jim Weatherly, Παραγωγός: Joe Porter
Με ένα από τα ωραιότερα ερωτικά τραγούδια αποχαιρετούσε την Motown και τον ήχο του Ντιτρόιτ η Gladys Knight το 1973. Το Neither One Of Us είναι μία ερωτική εμπειρία που έχουν νιώσει όλοι όσοι έχουν αγαπήσει και φτάνουν στο σημείο να διακόψουν τη σχέση τους (USA 2, UK 31)
127. Tous Les Garcons Et Les Filles: Francoise Hardy (1962)
Συνθέτες: F. Hardy, R. Samyn
Η Francoise Hardy ήταν μία μικρή διανοούμενη που μίλαγε και τραγουδούσε, εκτός από τη μητρική της γλώσσα, και Ιταλικά, Γερμανικά, Αγγλικά και Ισπανικά
128. Volare (Nel Blu Dipinto Di Blu): Domenico Modugno (1958)
Συνθέτες: Migliacci, Modugno
Το καλοκαίρι του 1958 στο περιοδικό Billboard υπήρχαν 7 διαφορετικές εκτελέσεις για το Volare από τους Dean Martin, Nelson Riddle, Jesse Belvin, Umberto Marcato, Alan Dale, Linda Ross και βέβαια, από τον Domenico Modugno, ενώ ανεγγέλετο και η κυκλοφορία άλλων τριών για τις επόμενες ημέρες. Αυτή που ξεχώρισε, βέβαια, ήταν η ερμηνεία του Domenico Modugno (USA 1, UK 10)
129. Do You Really Want To Hurt Me: Culture Club (1982)
Συνθέτης: Roy Hay, John Moss, Michael Craig, George O'Dowd, Παραγωγός: Steve Levine
Προχωρώντας αρκετά περισσότερο την ανδρογυναικεία εικόνα που είχαν δώσει διάσημοι τραγουδιστές πριν από αυτόν, ο Boy George κατάφερε να δημιουργήσει μία καινούρια εικόνα μέσα στις τόσες εξελίξεις της δεκαετίας του '80
(USA 2, UK 1)